Direkt zum Hauptbereich

Kino festivalis NORDIALE - meilės prisipažinimas laisvei




Šią savaitę Vienoje jau 27 - ąjį kartą vyks Šiaurės Europos ir Baltijos šalių filmų festivalis "Nordiale", kurio metu Vienos miesto publikai per kelias festivalio dienas bus parodyti 16 skirtingo žanro Skandinavijos ir Baltijos šalių filmų.
Šiųmetinio festivalio "Nordiale" moto "Freiheit(en)" (Laisvė (ės)), o dėmesys skiriamas Baltijos šalims, švenčiančioms Nepriklausomybės 100- metį.
"NORDIALE  istorija prasidėjo 1991 m., kuomet trys Baltijos valstybės buvo ką tik sugrįžusios į pasaulio žemėlapį po pusšimtį metų trukusios okupacijos" - sako Dr. Michael Ludwig, vienas iš festivalio organizatorių, įžanginiame žodyje, kviečiančiame į "Nordialę", ir priduria, kad šiųmetinis festivalis yra meilės išpažinimas laisvei, kuri tokiame pasauliui atvirame mieste kaip Viena, yra svarbi identiteto dalis".
Kino festivalio atidarymas įvyks jau gegužės 2 dieną, dalyvaujant visų trijų Baltijos šalių ambasadoriams Vienoje. Vakaro metu žiūrovai išvys 2016 m. sukurtą, ne vieną apdovanojimą pelniusį,  latvių filmą "The Chronicles of Melanie" (Melanijas Hronika), kurio režisierius Viesturs Kairišs ir turės progos po filmo pristatymo pabendrauti su latvės Melanijos vaidmenį filme sukūrusia šveicarų aktore Sabine Timoteo.
NORDIALE festivalio metu vieniečiai turės galimybę išvysti tris lietuviškus filmus: gegužės 4 d. bus rodomas 2005 m.sukurtas Algimanto Puipos "Dievų miškas" (Forest of the Gods), gegužės 5 d. - Donato Ulvydo 2017 m.pastatytas filmas "Emilija iš Laisvės alėjos" (Emilia. Breaking free). Sekmadienį, gegužės 6 d. žiūrovai pirmą kartą per Nordialės istoriją turės unikalią galimybę tradicinių vienietiškų pusryčių metu žiūrėti Mariaus Markevičiaus 2012 m.sukurtą filmą "Kita svajonių komanda" (The other Dream Team).
Kino festivalis NORDIALE vyksta kino teatre Urania, kuriame jau nuo 1898 m. iśskirtinai rodomi tik aukštos kokybės meniniai, dokumentiniai, šviečiamieji filmai.
Festivalis vyksta bendradarbiaujant Danijos, Švedijos, Norvegijos, Suomijos, Estijos, Latvijos, Lietuvos ambasadoms.

Kommentare

Beliebte Posts aus diesem Blog

Das Gespräch mit der Kärntnerin, die Litauisch spricht

An einem sonnigen Frühlingsmorgen treffe ich mich mit der Musikwissenschaft Studentin der Uni Wien Tatjana (21 Jahre alt) aus Kärnten in einem traditionellen Wiener Kaffeehaus. "Lass uns auf Litauisch unterhalten" - schlägt sie vor. "Tatjana, bist Du aufgeregt wegen des heutigen Abends?" - frage ich sie. "Ja, sehr. Du kannst es dir gar nicht vorstellen wie sehr" - antwortet sie, zwar jedes Wort betonend aber in schönem fließendem Litauisch. Der Grund für ihre Aufregung ist Kerem Sezen, Coach und Chorleiter beim Landesjugendchor Wien, der kommen soll, um Tatjana´s Arbeit, nämlich das Dirigieren eines litauischen Frauenchores zu beurteilen. Geboren und aufgewachsen in Klagenfurt am Wörthersee hat Tatjana, soweit sie sich erinnern kann, immer gesungen, - zu Hause und im Kindergarten. Und sie hat geträumt Geige spielen zu lernen. "Tatjana, es interessiert mich sehr, wann hast Du zum ersten Mal die Bekanntschaft mit der litauischen Sprache gem

Lina: "Ein Chor ist die Zelle der Gemeinschaft"

Der litauische Chor „Gaida“ aus Wien wurde im Herbst 2016 nach der Initiative der in Wien lebenden Litauerin,   Übersetzerin und Litauischlehrerin an der Uni Wien, Lina Pestal, gegründet. 2 Jahre lang wurde der Chor von der Tatjana Wrumnig geleitet. Während   Tatjana ihr Studium weiter in Litauen fortsetzt, wird die musikalische Leitung des Chores von der Litauerin, Musikpädagogin Lina Grigaitiene übernommen. Wir unterhalten uns über die Musik, das Chorsingen, und vor allem über die Bedeutung des Chores für das Wachstum und das Zusammenhalt der litauischen Community in Wien. Lina, ab September übernimmst Du die musikalische Leitung des litauischen Chors in Wien. Freust Du dich? An erster Stelle fühle ich mich sehr verpflichtet. Mit großer Verantwortung bereite ich mich für die neue Chorsaison vor. Auf der Suche nach dem passenden Repertoire habe ich während meines Urlaubes in Litauen   den Kontakt mit   meinen früheren Koleginnen aufgenommen. Ich lasse mich via Skype von m

Kintai und Mingė - das litauische Venedig

Kintai - der kleine Ort im Westen von Litauen, ca.20 km südlich von Klaipeda entfernt, liegt am Kurischen Haff. Auf der anderen Seite des Haffs erstreckt sich die Kurische Nehrung -eine Landschaft aus Sanddünen In Kintai haben wir hier  zu Mittag gegessen. Frischer Fisch kommt aus örtlichem Teich (1000 Ha groß), wird dort gefangen und gleich zubereitet. Nach dem Mittagessen sind wir nach Minge gefahren. Minge von Kintai ist nur 5 km entfernt, aber mein österreichischer Mann staunte sich über einen Kiesweg, der nicht asphaltiert war. Ich habe Spaß halber gesagt, dass bis zu diesem Fleck der Erde noch nicht das EU Geld geflossen ist. Minge scheint wirklich am Ende der Welt zu sein. Mingė - das litauische Venedig kannte ich nur von Erzählungen, Büchern und TV Reportagen von den deutschen Sendern :-) Mein Mann, damals noch zukünftig, sammelte und speicherte alle Informationen über Litauen, die entweder in der österreichischen Presse oder im Fernseher zu finden waren. So na